Χάζευα τις προάλλες τη γαλλική και ιταλική ακτογραμμή στο Google Earth και προσπαθούσα να βρω έστω και μία παραλιακή πόλη, μικρή ή μεγάλη χωρίς μαρίνα. Τα ευρήματα λιγοστά. Οι «κουτόφραγκοι» έχουν φτιάξει μαρίνες σε πόλεις και χωριά ακόμα και μέσα στη μέση αμμουδιών χιλιομέτρων.
Δες για παράδειγμα το ασήμαντο Varazze στην Ιταλία που έχει παρόμοια γεωγραφική μορφή με αυτή της Ναυπάκτου. Δες και το Arenzano, 10 χιλιόμετρα πιο ανατολικά. Η κάθε πόλη την μαρίνα της. Ανεξαρτήτου τουριστικής κίνησης ή πολιτισμικής και ιστορικής κληρονομιάς. Προσφέρουν όμως τον θαλάσσιο «χώρο στάθμευσης» για όποιο τυχαίο σκάφος θέλει να «ξαποστάσει» για ένα βράδυ.
Εμείς στην περιοχή, μάλλον αρκούμαστε στη μαρίνα Μεσολογγίου (45 χλμ μακριά) και αυτή των Πατρών (23 χλμ. μακριά). Δηλαδή κάτι προχειροστημένες προβλήτες με ένα-δυο καφέ και μίνι μάρκετ για να έχουν κάπου να αράξουν τα ιστιοπλοϊκά και να λένε πως «έπιασαν» και ηπειρωτική Ελλάδα εκτός από τα νησιά του Ιονίου. Ή για να το θέσω με άλλα λόγια, το παγκοσμίου φήμης Lepanto, με το γραφικό λιμάνι, την πλακόστρωτη παλιά πόλη και το κάστρο, γνωστό σε όλη την Ευρώπη για τη ναυμαχία του, που δεσπόζει ακριβώς στην δυτική είσοδο του Κορινθιακού Κόλπου, δίπλα στα Ιόνια νησιά, δεν έχει μαρίνα.
Ίσως βέβαια και η τοπική κοινωνία που στηρίζει την οποιαδήποτε δημοτική αρχή, να μην επιθυμεί μαρίνα ώστε να ασκηθούν οι σχετικές πιέσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Ίσως, για παράδειγμα το καλοκαίρι, αν άραζαν στο ελάχιστο 20 ιστιοπλοϊκά την ημέρα, καθένα από τα οποία άφηνε (πάλι στο ελάχιστο) από 100 ευρώ στην πόλη μας, δηλαδή τουλάχιστον 60.000 ευρώ το μήνα, να μας ενοχλούσε. Το ίδιο και η γενικότερη τουριστική και πολιτισμική επέκταση που ενδεχομένως να δημιουργούσε αυτή η συνεχής κίνηση. Άλλωστε, πώς θα θαυμάζαμε τις υπέροχες καλαμιές στις εκβολές της Βαριάς ή την χωματένια αλάνα των παζαριών, τα δύο καμαρωτά άκρα της πόλης, αν υπήρχε κάποια μαρίνα στη θέση τους;
Το Varazze από ψηλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου